Friday, July 6, 2012
မ်ဳိးခ်စ္ဇာနည္
နတ္သုဒၶါတမွ် ၊ ခ်ဳိ ဆိမ့္လွသည္
ဗႏၶရသရက္ ၊ ႏြယ္ခါးယွက္၍
အသက္ဆံုးရႈံး ၊ မ်ဳိးတံုးခဲ့ရ
ေရွးသာဓက ၊ ရွိခဲ့ၾက၏ ။
ဒို႕အမ်ဳိးဘာသာ ၊ သာသနာသည္
ကမာၻ ႕အလယ္ ၊ ဂုဏ္ယူဖြယ္တိ
ခ်ီးမြမ္းသည့္အသံ ၊ မိုးထိည့မွ်
သင္းျပန္႕လွ၏ ။
ဒို႕အမ်ဳိးဘာသာ ၊ ဓြန္႕ရွည္ၾကာေရး
ေနာင္လာရင္ေသြး ၊ သင္ ဘာေလးေမြးမလဲ
ေဒၚလာမယား ၊ ေဖာ္ျပဳထားၿပီး
တိုက္ကားႀကီးေပၚ ၊ ျမဴးရႊင္ေပ်ာ္ကာ
အႏွစ္မပါ ၊ အခ်စ္ညာတဲ့
ႏြယ္ခါးယစ္ေခြ ၊ မ်ိဳးဖ်က္ေတြကို
သမီး ဘယ္လိုစဥ္းစားမလဲ ။
ေတာလွဲသံႀကီး ၊ ျမည္ဟည္းၿပီးလွ်င္
ေျမႀကီးကြဲအက္ ၊ ငလွ်င္စနက္ေၾကာင့္
ရာေထာင္မက ၊ ေသခဲ့ၾကလည္း
အမ်ိဳးမျပဳတ္ ၊ အငုတ္အရင္း
မ်ဳိးဆက္ဆင္းကာ ၊ အမ်ဳိးဘာသာ
သာသနာႀကီး ၊ ဆက္လက္ၿပီးလွ်င္
ရွင္သန္၀ံၾကြား ၊ မ်ိဳးဆက္မ်ားမွ
ထိန္းထားႏိုင္၏ ။
သို႕ေပသည့္လည္း
ေျမမ်ဳိေသာ္လည္း အမ်ိဳးမျပဳတ္
လူမ်ဳိေသာ္ အငုတ္မက်န္
အမ်ိဳးျပဳတ္ရန္ အေရးမုိ႕
သမီးတို႕ေရ
၀တ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ ၊ လွခ်င္တဲ့မာနနဲ႕
အေခ်ာင္ရတယ္ဆိုၿပီး ၊ ဘ၀ႀကီးတစ္ခုလံုးပုံအပ္
မိုက္ဇာက္ေတာ့ မခင္းလိုက္ၾကပါနဲ႕ ။
ထမင္းငတ္ၿပီး ေသတဲ့မသာ
တို႕ျမန္မာျပည္မွာ မရွိပါဘူး
အလွယစ္မူး ခ်စ္ရည္လူးၿပီး
ရာဂၾကဴးတဲ့ ဘီလူးလက္ေအာက္
အမ်ဳိးေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္ေသာအခါမွ မၾကံၾကနဲ႕ ။
ေငြေၾကးဥစၥာ ၊ ဆင္းရဲပါလည္း
မမြဲစိတ္ဓာက္ ၊ အက်င့္ျမတ္ေၾကာင္း
ကမာၻအေပါင္းမွ ၊ ခ်ီးက်ဴးရေအာင္
လူမ်ဳိးခ်င္းယွက္ ၊ အမ်ဳိးဂုဏ္ေဆာင္ရင္း
မ်ဳိးဆင္းသက္မွွ
ဆက္လက္ခို္င္မာ ၊ ဒို႕သာသနာႀကီး
ဘုန္းေနလမီး ထိန္ထိန္ညီးစြာ
ဓြန္႕ရွည္ၾကာတည္တံ့မွာမို႕
သမီးတုိ႕ေရ ...
ဗုဒၶဘာသာ မ်ုဳိးဆက္သစ္ေလးမ်ား
ေမြးဖြားေပးႏိုင္ၾကပါေစ ......
ေစာထြန္း ( G. T. I ႏွစ္တစ္ရာျပည့္မဂၢင္းမွ )
Labels:
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment